Mektup
Yazý tura oyunu bu hayat dediðin
Tenhada bir istasyon bir hayal kentçisiydi
Bilmecesi karýþmýþ derin sularda mavra
Ýzi silinir iyi kötülük kalýr baki
Þunun þurasý dünya kim yaþar sonsuza dek
Gitme sözcüðü cevap gidenlerin ardýnda
Bir hasret türküsü bir cevaptýr aslýnda
Ýþte bu yüzdendir hep bilinmezlik yýllarca
Söndürür fenerleri kafa yorarsýn elbet
Kanar içinde sesi endiþeler tanýdýk
Hýzýrýn acý sesi içinde kanar yürek
Yýldýz kayar göklerden üç parça hayat taþýr
Hiç mektup almamýþtýr yakýndan uzaklardan
Beklediði gelmez hiç dönülmeyen yerlerden
2
Kökünü sökebilse yangýn çýkar ellerde
Göndere bayrak çekmiþ kuyruklu yýldýzlara
kaç yýl kalýr saçýnda beyazlamadan kara
Sobelemiþtir seni hayatýn kýskacýnda
Çünkü biz çok aþýðýz vatana topraklara
Kolay geçmedi zaman anladýk vuruldukça
Hatalardan dönmeye geç kalmadýk aslýnda
Kenti olmayan çocuk binmez kýrýk sandala
Þehrin güzel uykusu köylünün hep kâbusu
Sorsun onlara bunu kaçýþýn sebebini
Hayal kursun çocuklar ölmeden hayalleri
Mektuplar yazsýn þehre istasyonda beklesin
Raylar üstünde koþup gelen geçene sorsun
Sayýklayýp uykuda uyuklarken açbiaç!!
3
Kör kurþunlara dizin bu kör cahillikleri
Bu gidiþ gidiþ deðil olmazsa hiç diriliþ
Artýk teyit etmeli birlik beraberlikleri
Sandala bir kürek yetmez ki fýþ fýþ kayýkçý
Döküp gitsem içimi toplasa deli kuþlar
Haber yollasa biri aniden dönüp gelsen
Belki bilet almýþtýr bana çocukluðumdan
Kara bulutlar gökten çökünce tepemize
Karanlýk bir hatýra derince sevgimizde
Yýkýldýk biz seninle alma beni koynuna
Burkuldu yüreðimiz ne git nede kal desin
Yaþadýk seninle biz kýrlarda bahçelerde
Þimdi bir yabancýyýz doðduðumuz köylere
Mayalanmýþ bir hüznün mektubu satýrlarda
4
Alnýnýn tevekkülü geceyi örtsün diyor
Sýzýyor iç sesinde kimsesiz çocuklara
Rüzðar güllerinizi býraksýn saçlarýna
Yýrtýk çarýklarýmýz ilkokul sýrasýnda
Masal istikâmeti kaybolsun karanlýkta
Karanlýk bir süzgeçten geçiyor kör cahillik
Önümüze bakarak keþkeleri býraksak
Geçen tüm zamanlarýn cehâletini yaksak
Köyümden uzaktayým anam elimden tutmaz
Heyecan basar beni yaklaþtýkça bahar yaz
Ýçim üç buçuk atar deðiþtikçe mevsimler
Uzun lafýn kýsasý sýrra kadem basmadan
At gözlüðünü çýkar büyü bozuldu çocuk
Iþýklý yollarýndan gelsin geçmiþten mektup
5
Bir yaranýn kapanýp iyileþmesi için
Zaman geçer üstünden kabuk düþmesi için
Kimin içine sýðar haksýz yaþadýklarýn
Koptu içimden herþey yarým kaldý sevimcim
Yeryüzünde dolanan bütün kötülüklerin
Postaya verdim en son elimde son mektubun
Kaç kez vuruldum anne o siyah kurþununla
Kýrdýn kalbimi en çok sen sen bu canevimden
Adresimi sildirdin kimin kapýsýn çalsam
Yok þehirlerarasý köyler kasaba yasak
Kýsmet deðilmiþ bana kucaðýnda yaþamak
Kimin kapýsýn çalsam artýk içimde yoklar
Korkarým ulaþmadý yerine hiç mektuplar
Kabuðumun altýnda beslenir yaralarým
6
Senden sonrasý boþluk karanlýkta kayboldu
Uzaklaþtý dört nala tekerlekli araba
Nasýl bakarsýn bilmem dünyaya pencerenden
Hiç mi birþey vermedi yaþadýðýn þu hayat
Sevmeyi hiç bilmedin kýrdýn hep etrafýný
Çocuklardan çok sevdin kuzuyu kurdu kuþu
Unuttun demekki sen yaþanan tüm geçmiþi
Komþu kapýsý gibi çaldýn bütün dertleri
Ne yapsam anlatamam içimdeki boþluðu
Avuntusu hiç yoktur söylediðin sözlerin
Kuþ yuvasý var benim zulâmda dertlerinin
Anlatamam bir türlü sana dair kaygýyý
Ýçimdeki çiçekler yapraklarýný döktü
Kalbime darbe vurdu ölü sevici küller
7
Þurada göðe yakýn þýk yamacýn önünde
Aþkýn nefrete döndü nergis dönümlerinde
Varsayalým ki konuk þu yeþil tepelerde
Bizi bizden kopardý bu serçe telâþlarý
Bir avludan sýrtlanýp kaç çiçek cenazesi
Bir çift gözün yürekte nasýl kaldýracaksýn
Bilmezsin nasýl güzel denizlerin mavisi
Bir kez çýkarsýz baksan nasýl tatlý bu dünya
Yaðmalandý yokluðun bir sesine bin gece
Kaçtýkça yakaladý sýra göçler baþladý
Ýçimde nasýl öldün söylediðin son sözle
Kaç akþamýn koynunda çýkýpta geldin böyle
Simsiyah bir örtüyü giydirdin yüreðime
Bir mektupla son bulsun bu kristâl hikaye...
Nurten Ak Aygen
04
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.