Kızlarımız Evlenirken
Biz onlara yapýþýp ayrýlamayýz derken
Onlar da evlerinden ayrýlýp ta giderken.
Anýlar býrakýrlar bizlerde özlerinden.
Gözyaþý durmaz akar rahatsýzdýr tüm beden.
Kýyamayýz onlara vazoda yaþatýrýz.
Hep bizimle olacak gitmeyecek sanýrýz.
Gülümüz iken evde gider gülsüz kalýrýz
Gidince artlarýndan hep aðýtlar yakarýz.
Görünüþte oynarýz aslýnda yanmaktayýz.
Bize söz atsalar da bizle duymamaktayýz.
Gözler salonda gezer gezerken mazi yaþar.
Göz kimseyi görmüyor herkes görüyor sanar
Dünyanýn kuralý bu daim devam edecek.
Her çaðý gelen kýzlar mutlaka evlenecek.
Kuracak yeni yuva evlatlarý gelecek
Bu gün sýra bizdedir onlara da gelecek.
Aðlayarak ayrýlýr evimizden çýkarken.
Bir sefer dönüp bakmaz adýmlarý atarken.
Üstüne birde üstlük aðlamama bakmayýn.
Annesine seslenir beni burda brakmayýn.
Sýkýca sarýlýrken aslýnda ayrýlýyor.
Yüzümüze bakarken mutluluðu yaþýyor.
Artýk zamaný geldi uðurlar olsun deriz.
Bundan böyle onlarý ziyarete bekleriz.
Ne çaresiz ayrýlýþ hedefine odaklý.
Varacak menziline kýzlar telli duvaklý
Gittiði yer yenidir ikamet daim olsun
Huzursuzluktan uzak evi saadet dolsun.
06.03.2017
halil müftüoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
halil müftüoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.