Hani düþünüyoruz ya çoðu zaman Ne güzel günlerdi diye iç çektiðimiz çocukluðumuzu Biz bugünden o günleri düþünürken O günlerde de bugünümüzü düþünüyorduk Doktor mu olacaktýk? öðretmen mi? Yada pilotmu? belki de futbolcu olacaktýk Yarýnlarý düþünürken daha çok burnumuzu çekiyorduk Sokaklarda çok gezdiðimiz için Bugünlerdeyse geçmiþe iç çekmelerimiz var "Neyse daha büyüyeceðiz aman... Ben mi üstesinden geleceðim bunlarýn þimdiden Bir sürü ödevim var Arkadaþlarda bekliyor hem.." Bugünlerdeyse bekleyen arkadaþlar pek bir az Ve ödevlerimiz hayata sorumluluklarýmýz oldu Çocuklarýn zarar görmemesi bunlardan sadece bir tanesi Bizler düþe kalka yara bereyle büyüsekte Þimdiki çocuklar bizim gibi düþmüyor Velhasýl çocuklar ödevlerini yapmalý Büyüklerde çocuklara sahip çýkmalý.. Güray Gökkaya Sosyal Medyada Paylaşın:
gokkaya.guray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.