BEN ANADOLUYUM

BEN ANADOLU’YUM
Ben Anadolu’yum, Ana, doluyum
Kayý Boylarýndan, Oðuz soyuyum
Malazgirt’im, Antakya’yým, Bolu’yum
Daðlar ben’im, tepe ben’im, yol ben’im

Çalýþýp parlayan iþlek demir’im
Yazýnda güzünde mevsimde bir’im
Helal lokma emek, demiþ ol Pîrim
Arý ben’im, kovan ben’im, bal ben’im

Bir Yörük Çadýrý olurum bazen
Derlenip toplanýp baþlarda gezen
Gök Bayraða Ay-Yýldýza Türk yazan
Oba ben’im, oymak ben’im, el ben’im,

Nadide bir sevgiliye sunulan
Öpülüp koklanýp alna konulan
Yediveren dalda aþka yanýlan
Gonca ben’im, buket ben’im, gül ben’im

Bir güneþle önce buluta çýkan
Çatlamýþ topraða su olup akan
Küfür bentlerini kökünden yýkan
Yaðmur ben’im, ýrmak ben’im, sel ben’im

Bir özenle dudaklarda söylenen
Kafkaslardan Balkanlara yaylanan
Anadolu topraðýnda toylanan
Hece ben’im, cümle ben’im, dil ben’im

Âlemleri seyran eden seyyah’ým
Þavký urup iz býrakan bir mâh’ým
Günde beþ kez süpürülür günahým
Baraj ben’im, dere ben’im, göl ben’im.

Murat Kahraman
21 Temmuz 2004/Antakya
Sosyal Medyada Paylaşın: