Ah..Ýstanbul!
Döksem sana içimi
Mutluluðu seçip içinden
Kalbime ilikler misin altýn iðneyle
Savurur musun rüzgarýnla kederimi
Götürür müsün uzaklara
Çýlgýn dalgalarýna katýp
Hüzünlerimi....
Ah..Ýstanbul!
Döksem sana içimin figanýný
Beni biraz dinler misin?
Dilimin feryadýný derdest edip
Sabr-ý sukut-a erdirir misin?
Ah..Ýstanbul!
Döksem sana içimin kor ateþini
Görsen cayýr cayýr yüreðimin yanýþýný
Boðazýndan tut Karadenize
Seferber edip denizinde sularýný
Söndürür müsün?
Gönlümün yangýnýný...
Ah..Ýstanbul!
Döksem sana içimin selini
Siler misin gözlerimin nemini
Aðlama der;misin?
Kocaman yüreðinle!
Damlalarý toplar mýsýn?
Avuçlarýna kirpiklerimden
Yüreðime akmasýn daha fazla yakmasýn diye...
Ah..Ýstanbul!
Döksem sana içimin hasretini
Camilerinde okunan ezanlar hatýrýna
Evlerinde edilen dualarýn aminleriyle
Topraðýnda yatan evliyalarýn hürmetine
Kavuþturup beni gül yüzlü yarime
Ah..Ýstanbul!.......
Ah...Ýstanbul’um!...
Bitirir misin; Ýstanbul’a özlemimi....
6 Mart 2017
Mlk