SÝZLÝ BÝZLÝ ÝKÝ CÜMLE
Zamanla uzak yollar konuþacak ardýmýzdan
Biz yerkürenin en ýslak yolcularýyýz artýk
Bakarsýn bir gün ayný gölde akarýz birbirimize
O vakit gökyüzünü izle ,yýldýzlarý dinle
Ýzin ver ki özgür býraksýnlar gözlerimizi
Konuþ onlarla, silsinler izlerimizi.
Yüce daðlarýmýzda mavi dallý aðaçlar vardý
Adýn vardý bir zamanlar yeþil yapraklarýnda
Bu sýra birer birer düþüyorlar, güçsüzler
Toprak anayla bir oluyor o anlýk düþlerimiz
Hani sözlerimiz vardý ellerimizden tutmak gibi
Þimdi kýrýlan dallara benziyor hayallerimiz.
Gün olur unutamamak gibi bir umut gelir aklýna
Yine de sen unutmayý dene, rüzgarlarý dinle
Öyle savunmasýz bir zamanda savrulmuþtuk ki biz
Dün giderken aldýðýn soluðunu dinle bugün
Ben býraktýðýn nefesle gidiyorum.
Biz ayný gölde tutulan iki balýk gibiydik
Ýki sevdalý gibi birer mazlum deðil miydik?
Düþünsene bu son þubatta boðuluyor gözlerimiz
Hiç çýkamadýðýmýz bir sonsuzluk gibiyiz
Ve zamanla saçlarýna çalan mevsimleri dinle
Ha yaðacak ha donacak gibiler þimdi.
Ve zamanla susturacaklar yüreðimizi
Ýçimizde özlemle konuþturacaklar gözlerimizi
Penceremden izlediðim o kaldýrým kenarlarý
Unutamadýðýmýz tek þey olacak bir gün
Yok olacak her þey küllenecek bedenlerimiz
Ve sen zamanla sayarken geçen günlerimizi
Ben aldýðým her solukta seni hatýrlayacaðým
Sen bir kaç yýlla sýnýrlý kalýrken bu aþkla
Ben aldýðým her nefese ömrümü sýðdýracaðým
Þimdi sen yoksun ve ben de yokum artýk
Pes ettim kaderin ayrýlýk dolu dünyasýnda
Ve biz diye bir þey de yok artýk
Siz olacaðýz zamanla, yabancý kalacaðýz
Gitmek üzere yelken açtýðýmýz her denizde
Sizli bizli iki cümle yeter ikimize
Boþ ver, biz hiç yoktuk belkide.
..
SÝZLÝ BÝZLÝ ÝKÝ CÜMLE
Mert Zafer Cansever