Kimse duymadý sesimizi Gece saðýr Gün aðýr! Bilmedi kimse birbirimizi beklediðimizi Ne sen anladýn gittiðini Nede ben anladým terkedildiðimi..
Sen, tüm karanlýklarýn içinde ki ýþýk unutma yüreðin kadar sýn ve korkma cesaret õzgürlûðûn ilk adýmý dýr.
Resimdeki Hasretine bakýnca Alýn çatýmda Alev alýyor Hüzünler Türküler susuyor þiirler tükeniyor Aðýrlaþan bir kasýrga Düþlerimi vuruyor, Ve Bir Newroz çiçeði açýyor Kalbimin orta yerinde.
fitil fitil tutuþur, özlemler... kýrgýn ve yaralý kalan i mgelerde, baðdaþ kuruyorum Pirimin divanýna Ben buralara ait deðilim. Niye kanýyor ki þimdi Þu kahrolasý göz bebeklerim..
Demek`ki Daðlarý sýrt sýrta vermiþ bir ülkem, Sularla çevrili bir þehrim, Birde kýzýl sakalli bir yoldaþým var. Ömrümün toplamýdýr sensiz geçen her günün cayýr cayýr yanýþý birbiriyle kesiþmiyen hikayemiz...!A.ALKIS
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.