HÜZÜNSÜZ OLMAZ AYRILIKLAR
HÜZÜNSÜZ OLMAZ AYRILIKLAR
sürüldü düþlerim
körpe bir gecenin koynundaki
sürgün mevsimlere
bir telaþý vardý gecenin
ay doðmadý o gece
aymaz bir aþkýn ücrasýnda
kaybolmuþluðum dolar iliklerime
benmiyim
bu metruk paslý kaldýrýmlarda
bu kadar izmarit biriktiren
ayaklarýma batan paslý bir çivi gibi
kader batýrmýþ hançerini
kanamýþ sevdalara
doðursa gece güneþi diyorum
eþelese ilk sýzýntýlar topraklarý
çözse mevsimlerin sürgünlüðünü
dokunsalar yaralý düþlerime
mavi bir kuþakla sarsalar yaralarýný
revan olsam azat edilmiþ
bir kuþun ardýndan
bildiði yol olsun
ne gördümki geçtiðim yollardan
kýrýk dökük ne varsa içimde
býraksam bir emanetçiye
ne olur
ne olmaz
alýrým dönüþümde
nasýlsa
hüzünsüz olmaz ayrýlýklar
Sabahat Çelik
Dost kalem
Gözlerin mavi belkide yeþildi
Belki orman belkide engin deniz
Kelimeler kekeme dili baðlý gibiyiz
Tam inanacakken yeniden sevgiye
Bir ateþ yakýp arkana bakmadan gittin. deðerli Þair Kamil Kakaaðaç teþekkürler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.