Merhaba ile baþlayýp, Elveda diyerek biten nice aþklar varken, Besmele ile baþlayýp, Amin diyerek süren bir aþktý bizimkisi. Bir gün ile yetinen binlercesi varken, Mahþere dek süren bir sözdü bizimkisi. Olmadý diye üzülme sevgili; Bu dünya ne ki, Sen asýl; Herkesin kendi derdine düþtüðü, Bir gözün diðerine faydasýnýn olmadýðý, Kýzýlca kýyametin koptuðu gün gelince, Ýþte o zaman gör ikimizi. Bekle bak; Nasýl da bulacaðýz yine birbirimizi...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.