Ayrýlýk deme dilim yok sayýp özlemeyi
Gözlerine susarsam bakýþý söze akar
Yasaklama kalbime adýyla sýzlamayý
Destur çeker akla aþk yol yine yâre çýkar
Yýðmýþ kenarlarýna baharýn kaygýsýný
Duru bakar Akdeniz kandýrmýþ uykusunu
Seyirtepe’de mangal saklarken öyküsünü
Yazý küle belesen güz gelir nar’a çýkar
Alt burcundan üst burca çekmiþ gitmiþ kaþýný
Gün batýmý kanatýr kalenin her taþýný
Alanya kabul etti yazgýmdaki kýþýný
Derde derman dileme çareler zor’a çýkar
Geceden ertesine devrolurken seccade
Bülbül gibi bir serçe her sabah bu bahçede
Unutulmuþ bir dilden eskimeyen lehçede
Güneþten önce kalkar yunmaya nur’a çýkar
Sýla deðil bu þehir gurbet kokar nicedir
Hangi yana seyirtsem vardýðým yer acýdýr
Büken o olsun boynu yükü aþkýn tacýdýr
Âþýk inkâra banmaz dosdoðru dar’a çýkar
müdana etmedim hiç Allah’tan gayrýsýna
ikrar ettim bir kere yaramýn aðrýsýna
tahammülüm olmaz ki aþýðýn eðrisine
sýnandýðým her sevgi mutlaka Sur’a çýkar__________________________________-Ezrak Rahel-
bir mim gibi bükülsem secdeye yüz sürdükçe
damla damla dökülsem kýyamýna durdukça
vav göðsünden sökülsem vakit O’na vurdukça
yok dediðin ne var ki can olur var’a çýkar
sularda bir vaveylâ Nuh gerek bu tufana
ten dediðin nefs bela ruh gerek bu zamana
muhtaçtýr seyyah yola mýh gerek bu sýð cana
çok dediðin ne var ki Tek olur Bir’e çýkar____________________________________Aþkar
rüzgârýn nefesinden ses verse feryâdýma
ateþin su sesinden bir O düþse yâdýma
bir çöl hikâyesinden h’iç deseler adýma
çoðumda ve azýmda vakit hep kor’a çýkar
dünya gamla dönünce O’nunla dayandým ben
gözlerinde sönünce yeni baþtan yandým ben
her anýmda gönlümce varlýðýný andým ben
baharýmda yazýmda caným hep har’a çýkar___________________________________-Ezrak Rahel-
vakithepþimdi/Alanya