EMEKLİ 1
On sekiz, yirmide baþlamýþ iþe
Beyazlaþýr saçlar, olur emekli.
Hayatýna devam bulur bir köþe
Beþ vakit camide, kýlar emekli.
Çeyrek asrdan fazla ömrü çalýþýr
Ýpten kurtulmuþtur çok zor alýþýr
Genelde, geride fazla kalýþýr
Kahve köþesinde, kalýr emekli.
Ýtile, kakýla yaþar yýllarý
Aslandýr, kediye verir yollarý
Yamalý, ütüsüz giyer çullarý
Maaþ kuyruðunda, ölür emekli.
Ýþini bilmiþse takým kurmuþtur
Hedef on ikiden her an vurmuþtur
Makam aldýðýnda selâm vermiþtir
Saygý gösterilmez, olur emekli.
En büyük rütbeyi almýþ olsa da
En alt basamakta kalmýþ olsa da
Kasalarla malý çalmýþ olsa da!!!
Üç, beþ dost içinde, kalýr emekli.
Ömrün son çeyreði azimden düþmüþ
Esen rüzgârlarý hýzýný kesmiþ
Çevresinde dönen dostlarý küsmüþ
Ýþ iþten geçmiþtir, bilir emekli.
Sýrma diþler, siyah saçlar dökülür
Giydiði elbise her gün sökülür
Dursunî’nin sözü boþa ekilir
Sözleri duyulmaz, olur emekli.
Dursun Yeþil – 11/05/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.