Yalnızım!..
Yerinde duran oklar, daim baðrým yoklar,
Tufanlar sarmýþ beni, sönmelimi umutlar,
Kaybolup, silinmeyen, gamzenin izleri var,
Sadece gölgem ile beraberim, yalnýzým…
Çalmasýnlar senden, üstüne asfalt atayým,
Kazýma yanaðýndan, bakýp, benim sanayým,
Kýzan oluyorsa eðer, hemen tapusunu alayým,
Hayallerinle yaþayan, bir derbeder, yalnýzým…
Yastýðým olamaz, dokunmadýðým dizlerdeyim,
Beni benden sorma, aynandaki gözlerdeyim,
Arama baþka yerde, o dudakta, yüzlerdeyim,
Sevilmemiþ belki de, gamzen kadar yalnýzým…
Kaybolur sanma, iyi saklarým, senden bile,
Bir tek bana onu ver, dünyayý benden dile,
Geçti mahzun yýllarým, çevirdi sönmez küle,
Kavuþmadým gamzene, iþte bundan! Yalnýzým!…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.