umutlar
o tebessüm zannettiðin, yükselen kibir bulutlarý,
yaðmuru olmayanýn gök kuþaðý hayaldir...
ya kovanlara hendese çizen, bir arýnýn umutlarý
çiçeklerden kopup gelen usare bir baldýr...
.....
mýzraðýn pençesinden akan son damlayý
gül diye gömleðime sessizce bulaþtýrdým
bir örümceðin çizgisindeki gizemli havayý
kanat çýrpan güvercin gibi ruhumla tanýþtýrdým
.....
bel ki de sesimizi duyuramamýþ bir musiki gibiyiz
bel ki de yaralý kanadýmýzdý, gizli sevda ahenginde
ya bir gün parlasýn yüzünde, gecenin aksinden kalan
ya da bir çiçek huþuyla raks etsin, rengârenk yüreðinde
.....
ah alýþkanlýklar geçirmiþse, yüreðimize diþini
ah zaman kalýn zincirlerini, katlayarak örer
eðer, insanýn içinde yoksa, bir erdemlik iklimi
kurduðumuz her hayal, özleme dönüþmeden söner
.....
dilim haykýrýr yüreðini, þayet uzak dursan da
avuçlarýma gül topladým, gözlerinin ýþýðýndan
ruh dünyana yelken açtým billurdan bir umutla
aþk alevine yakýt anlýyorum, o imanlý bakýþýndan
yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.