Yaðmur damlalarýnýn arabamýn camýna yapýþýp da, Gözlerime bakarak, “Gitme!” demesi gibiydi halin Ben ise; Seni gözkapaklarýmla sildim! Önümü görmek için.
Farlarýn ýþýðýnda, Hýzla yere çarpan damlalar gibiydi vaziyetin. Düþüþünü izledim; yollar boyunca… Düþüþünü izlemiþtim hep yýllar boyunca Þimdi… Yollar ýslak, Gözler ýslak, Mendilim bile yok! Silmek için.
Fýrsat bulunca tepeme, Tepelerime düþen kar misaliydin. Gönlümün tavan pencerecisini, o yüzden açmýyordum! Ta ki, güneþ; yüzünü gösterene dek! O da; Göðümü görmek için!
Düþünüp durdum ve... Birkaç yudum su içtim, üstüne. Seni akýttým ta içime, içerilerime… Boðazýmdaki düðümü, çözmek için! Yutkundum ve... Bitti!
Mustafa GÜL (Hamdi) (03.03.2017)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Gül (Hamdi) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.