yüreğimden iki deniz ötede

I
yüreðim / kapýsý sana açýk sonbahar
tüm üþümelerime / ayazýna rengini verdiðim
özlemin geceyi cehennem kýlan har
düþ gelgitlerinde
bir sevip bin öldüðüm...

kovulmuþ çocuðuyum yiten bir aklýn
þimdilik / vadedilmiþ aðustos kadar ömrüm
kimsesizim ve seni sevmeye çok yakýn..

dað baþýnda unutulmuþ kaval sesi yalýnlýðým
þehir sokaklarýnda dað çiçeði kadar þaþkýn
sana dönük yüzümde
kýrýlganým..

adýn sýra kaçar uykularým..

II
ansýzýn çiçeklenen dal
düþ gecemin en yalnýz yerine / çoðal
bir tek senin adýn var
yokluðunu haykýran ses tellerimde
al beni dilediðin perdeden çal

geri dönecek tüm yitik günlerim
sana dokunduðum gün
bir anda bir ömür yaþanacak
elele ilk adým / benim adým olacak..

III
özledim
her ne kadar inkara varsa da içim
yasaklasam da hüznünü kendime / yüreðime
arayýp ellerini titrese de ellerim
sebepsiz aðlamalara da düþsem
özlediðimden deðil desem de / özledim..

IV
yaþamak var artýk / seni yaþamak
kapatýp tüm ýþýklarý
bir yorgan gibi çekip üstüme o sýcak bakýþlarý
seni yaþamak sessizce / ansýz ve zamansýz

yüreðimden iki deniz ötede
saçlarýna rüzgarý sesimle çizdiðim kýz..




Sosyal Medyada Paylaşın: