Güç yetmedi

Bekledim...
Bir gün olsun
Dertlenmedim, sabrý seçtim
Çünkü umuduma, sözlerine güvenmiþtim
Yýllar geçti, sabýr arzularý, hevesleri biçti sen gelmedin
Yoksa neydi sorun bilemedim, elime okuyacaðým bir mektupta göndermedin
Ben her bakýmdan sana inanan, güvenen biriydim, nerdeydin, neden adresini belitmedin
Bak senden sonra neler deðiþti, mevsimler yalancý gibiydi, sen gidince bir gün olsun yüzüm gülmedi
Artýk dayanamaz oldum, sarardým soldum, kim ne sorarsa sustum, acýyarak bakanlara aldýrmadan umudumu korudum lakin güç yetmedi

Tanýmak...
Ama nasýl, zan ayakta
Hemen ön yargýlar seni kuþatýr usulca
Adamýn suratý asýk, yüzünden düþen bin parça bakýnca
Ne derdi var, mizacý mýdýr bu hal, derdi, kasveti nedir sorulmayýnca
Kasaptýr Timuçin efendi, elinde býçak, satýr baba mesleðinde geçim için çalýþýr, babasýnýn hatýrý kalýnca
Akþam olur, önlüðü çýkartýr, evinin yolunu tutan usta, klarnet üstadýdýr aslýnda, hiç umulmadýk anda çýkar karþýnýza
Hem klarnet çalmada fevkalade mahir olmasý ve hem de sedasýnda ayrý bir letafetin bulunmasý, insanýn hayrete düþürüyor daha yakýndan tanýyýnca

Dinlerim...
Beni muhatap alan kimseyi
Duyduklarýmý iþitmek için dikkat kesilirim
Anlayamadýðým olursa bir müddet sabredip, sual eylerim
Kurduðu cümlelerle, seçtiði kelimelerle nasýl bir telakkide olduðuna kanaat getiririm
Ayrýþtýðýmýz fikir ve düþüncelerin mesnetlerini bizzat sorarak neden böyle bir düþünce yapýsýnda olduðuna itibar eylerim
Her insan bir ufuk, bir tasavvur, bir ümit, bir murat, bir ati olmalý lakin hiç kimse okumadan, araþtýrmadan, muhakeme yapmadan bu imkaný bulamaz, böyle bilirim

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: