Harâbât ehliyim dost, nâdan gözünde uðru Kuru aðaç sýrrýnda dal benim yaprak benim Yorgun bir seyirdeyim gönül yurduna doðru Baþým göðe uzanýr ayaðým toprak benim
Kül oldukça savrulup kul oldukça eðilen ’Ben’ dedikçe kývrýlýp belhüm adal sayýlan Hiçlikten kemâlâta secde secde yayýlan Rahman’ýn ’kûn’ emriyle yazýlý varak benim
Yok olur bir gün varlar diz çöker tüm kat’alar Hakkýn hükmünde erir ömre konan kotalar Varsýn aynaya bakýp oldum sansýn ustalar Ezelden ebede dek bu yolda çýrak benim
.... Sosyal Medyada Paylaşın:
elif_elif. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.