KARLA KARIÞIK SEN bu gün sen yaðacaktýn gecenin metrolojisi sayýklarken senli durumlarý benim ezberimdeki seni yoksa benden mi çalmýþtý gece
oysa yaðýyorsun karla karýþýk ateþ biliyorum hissediyorum titremelerim ve ateþimden
bir tarafýmý buzla kaplamýþken diðer tarafým yanýyordu rüzgar sen durumundaydý yýldýrýmlý hallerinde bana çarpan sen her hücrem sen kanýyor bu günde
sen lodoslu bir gecede öptün yine bu sabah poyrazlý sen yarýn karla karýþýk dolu yaðacaksýn yine üþüteceksin beni
öksürük olup takýlacaksýn soluklarýmýn tellerine bak dediðim gibi yaðýyorsun þimdi karla karýþýk dolu eksi otuz derecesin þimdi donuyorum damarlarýmdaki kan dolaþýmý yavaþlýyor düþüyor kapaklarý gözlerimin kaybolmaya baþladý feri
dünyamýn çarký durdu dönmüyor ruhumun etrafýnda gece sustu dudaklarýmda yarýn ýlýk yað üzerime kopmadan ruhum bedenimden mavi bir umut sür dudaklarýma sonra güneþ aç ýsýt beni ýþýklarýnla
Sabahat Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.