YOK OLUŞUN (248)

YOK OLUÞUN (248)

Sana sorduðumda,
Seni aradýðýmda.
Hissettim, anladým.
Benim olmadýðýný.

Bakýþýndan sezdim,
Benden uzak ol dediðini.
Yüz mimiklerinde gördüm,
Baþkasýna yar olduðunu.

Durgun ve
Suskun duruþun.
Ýþareti gibiydi
Yok oluþun.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 23/02/2017 Perþembe
Yayýn : 02/03/2017 Persembe
www.edebiyatdefteri.com/siir/1082167/

Sosyal Medyada Paylaşın: