Sen Diye!...

Durucaktý kalbim,binmeli hemen bisiklete
Binince bir ateþ içe düþünce;
Akþam,kollarýnda sallarken yeri,
Daðlardan aþaðý inerken gece.


Sislerden tüllere bürünmüþ meþeler
Kurt’lara benziyordu karþýmda;
Karanlýk,sýklaþan çalýlar içinde
Sayýsýz gözlerle bana bakmada.



Neþesiz,yaslý gülüyordu ay
Gökteki bir bulut doruðu üstünden
Kanad kanad uçan hafif bir rüzgâr
Kulaðýmda korkunç bir sesti derinden.
Siyah hayaletler sardý geceyi
Ama yüreðim güçle cesaret dolu;
Ateþti dolaþan damarlarýmda,
Ýçim bu tutuþan korla duygulu.


Sen çýktýn o anda,tatlý bir sevinç
Aktý gözlerimden içime sessizce;
Yanýndaydým bütün yüreðimle artýk,
Senindi her þeyim,seni görünce.


Çevremde uçuþan gülrengi baharýn
Kýrmýzý tüllerle sarmýþtý yüzünü;
Benim için ne büyük mutluluktu Allah’ým!
Umsam da görmeðe lâyýk mýydým bugünü?


Fakat ah! daha ay balkýrken ufukta
Sýzlattý kalbimi ayrýlýk acýsý:
Allah’ým,ne tattý o dudaklarýnda
Ne acýydý derin bakýþýndaki sýzý!


Yürüdüm,sen durmuþ,gözlerin yerde
Baktýn ardýmdan aðlamýþ gözlerle;
Allah’ým ne büyük mutluluktu sevilmek!
Ve sevmek ne büyük bir mutluluktu hele!


Yüreðimsin
Serap BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın: