Elin, ruhun, elim de!...
Nasýl iþkence bana, aþkýn dan nasýl çile,
Aklýma geldikçe, iki lop ciðerim yanar,
Baþka yüzlere karýþmýþ, bilirim o birisi,
Düþününce onu, aþk kapým iki kere çalar…
Tavuk derisi yoktu hiç, kadife idi teni,
Bacaklar taþ-sutun, mermer her yeri,
Bu kadar kýymete bindirdim onu ben,
Kehribardý her santim, sanma kösele deri…
Bana bir aþk yuvasý hazýrlamadan gitti,
Bir öpüþle, onunla ruhum dinlenme den,
Gidiþi öyle vurdu, yeri-göðü cihaný inletti,
Karyola gýcýrtýsý sanma, hiç dinleme den…
Yumuþak döþek göðsü, iki elle dalmalý,
Bakarsýn gözlere, Mercedes’ in kedi farý,
Dokunduðun her yerde, bin vat elektrik,
O kadar lezzetli ki, sanki yedik mim barý…
Tabureye çýkmalý, gamzeden bir makasa,
Dil deyince de, titreme olur bedenin de,
Sarýlýnca beline, seninim derse bir kere,
Bir þey kalmaz, eksilme olur kederim de...
Ama nerede uzak o, hangi çamýn altýnda,
Yað sað yanýna devrik, ya sýrt üstü yatar,
O keyfini çýkarýr dünyanýn, bana kastý ne,
O kuzu çevirme yerken, bana kokuyu atar…
Zalim dünya affetmiyor, uçtu kuþum yerinden,
Ne kadar dil döktüm, kaçtý her seferin de,
Gün gelirde oturup dizime, bakarsa gözlerime,
Derim benimsin madem, elin, ruhun, elim de...
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.