Dost bildiklerim
Ben bu hayat yolunda yürürken adým adým
Taktý dost bildiklerim ize çevirdi beni
Sabýr taþý catladý kalmadý artýk tadým
Yýktý dost bildiklerim dize çevirdi beni
Yalan olan ömrümde hayallerim çaldýlar
Kadere boyun eðdim sille tokat daldýlar
Gönül denen hanemi can evimden aldýlar
Baktý dost bildiklerim göze çevirdi beni
Mutluluk uzak durdu bir arþýn varamadým
Yar dedim yaren dedim o yare yaramadým
Feleðin zincirini bir türlü kýramadým
Yaktý gönül yurdumu köze çevirdi beni
Bu aþkýn girdabýnda ömür geçti gidiyor
Öðüttüm yýllarýmý hazan biçti gidiyor
Kan doldu yüreðine felek içti gidiyor
Döktü gözümden yaþlar öze çevirdi beni
Þu üç günlük dünyamda bir sefa süremedim
Gam keder doldu ömrüm murada eremedim
Zimmetliydi dert lerim kimseye veremedim
Aktý ömür dediðim toza çevirdi beni
Þahini
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.