boþ bir çerçeve ve ben, konuþurum onunla sürekli. dinler sessizce sitemlerimi kýsýk sesimde, ben ve sayfam beraberken. sözlerimi ne duyan var, ne de ses veren. bilirim ki yine kendimle hemdemim. halden hale cümleler gelir geçer, ruhun sevinç içinde bana gülümser. bî’haber ve þaþkýn neler oluyor derken, bakmýþým bir özlemde saklanýp kaybolmuþum ...
meral tice Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL TICE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.