Belli ki

Demek ki...
Adam tanýdýk biriydi
Hiç sual etmeden sarýldý, özlemiþtim dedi
Hayli zamandýr görüþemediðimizi söyledi, çocuklarý sual eyledi
Bir kez daha muhabbetle sarýlmak isteyince þaþkýnlýðým daha çok ilerledi
Yanýmda arkadaþlar vardý, gözlerime bakýyorlardý, çünkü sessiz kalmýþtým, çaresiz bir durumdaydým belliydi
Bir müddet sonra müsaade istedi ve yine muhabetle sarýlarak mutlaka ziyarete bekliyorum, ne zamandýr merak ediyordum diyerek gitti
Ben hala bu arkadaþý tanýyamamam, en azýndan hatýrlayamam adýna çok üzülmüþtüm ve bir o kadar yaþlýlýðýma vererek içerlemiþtim, bu bizzat benim hakikatimdi

Öfkenin...
Hýþmýna uðramýþtým
Anlayamadýðým için þaþkýndým
Nasýl bir hýrsla, hýnçla karþýlaþtýðýmý anladým
Sarf ettiði her sözde itham, hüküm, infaz vardý dayanamadým
Nasýl bir ruh halidir veya kalptir ve dahi zihniyettir sualleri içimde sakladým
Kim neden olmuþtu, benim bilmeden veya ihmal etmek, sürekli meþgulüm demem miydi, karþýsýnda duramadým

Düþünüyorum...
Nasýl beni anlamaz diyorum
Sualleri sýralýyorum, içimden gelenleri saklamýyorum
Sonra kendi kendime konuþmaya baþlýyor ve huzur için aranýyorum
Benim meramý mý anlamadýðýný zannettiðim kiþiyi, gerçekten ben onu anlýyor muyum
Neden beni anlamak zorunda býrakýyordum, derdimi ne kadar ve hangi ruh haliyle anlatmaya çalýþýyor, bilmiyordum

Týnýlar...
Alýp götürüyor
Ufkun ýssýz rýhtýmlarýna
Gözler ummana dalýyor, suya neler yazýyor
Dalgalar ne kadar nezih anlatýyor, bir damla su iken tufaný hatýrlatýyor
Nuh peygamber ne kadar uðraþmýþtý, en yakýnlarý onu yalnýz býrakmýþtý, akýl kararýr, hissiyat kuþatýr, zan hükmediyorsa

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: