VAZ GEÇ BU SEVDADAN

yerler aydýnlanýp güneþ doðmadan
gonca güller açýp rengi solmadan
fýrtýnalý dalgalar aþkýmýzý boðmadan
ne olur gönül vaz geç bu sevdadan

varsýn baþkalarý sevsin sen sevme
ben sevilmiyorum diye kendine küsme
kanma bu boþ þeylere düþme
ne olur gönül vaz geç bu sevdadan

kokla çiçekleri seyret yeþil aðaçlarý
okþa kuzularý dinle güzel kuþlarý
üzme kendini görme böyle düþleri
ne olur gönül vaz geç bu sevdadan

dünya fani yalan inanma böyle þeye
insanlar kaypak güvenme aðaya beye
nasýl olsa bir gün gideriz köye
ne olur gönül vaz geç bu sevdadan

acý çiçekten bal yapan eþþek arýsýdýr
erkeðini el içine çýkaran karýsýdýr
19.11.1970 ulus ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: