Sitem
Sor oðul… Haberi var mý Oba’nýn
Karabað hep kýþtýr… Artýk yaz’ý yok!
Sürüsü daðýlmýþ daðda çobanýn
Kýrýlmýþ kavalý… Tarý, sazý yok!
Dört taraf kapalý… Yollarý çýkmaz
Camlarý ýþýmaz… sularý akmaz…
Düþman içeriye bir lokma sokmaz
Hocalý’nýn sofrasýnda tuzu yok!
Aðdam yolu ceset hep öbek öbek
Serçe uçmaz… Kanat çýrpmaz kelebek
Anasýnýn kollarýnda bir bebek
Çýrýlçýplak… Kundaðý yok, bezi yok!
Uzakta gördüðün sanma: Taþ… Kaya…
Sekiz baþ aile dönmüþ mumyaya
Oðlanýn anaya, kýzýn babaya
Bundan böyle sitemi yok, nazý yok!
Þubat bitti… Elim yetmez bahara?
Ben ne deyim ses etmeyen o yâr’a?
Bir bak yerde yatan þu ihtiyara:
Karlar dolmuþ… Kaþ altýnda gözü yok!
Hocalý! Hocalý! Geçmiyor sýzýn
Gören var mý? Nerde ayýn, yýldýzýn?
Saçlarý upuzun bir taze kýzýn
Gamzesi… Kirpiði… Gülen yüzü yok!
Dünya soykýrýmý almaz onay’a
Ýsterler ki bu yara hep kanaya…
Bizden selam olsun toprak anaya
Dostlarýn adý var burda öz’ü yok!
Ahmet Köken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.