HAYATIN İÇİNDEN

Mevsim dönüþleri bir baþkadýr.
Hüzün yüklüdür.
Mesela sonbahara girerken,
Ýnceden esen bir rüzgarda,
Sararmaya yüz tutmuþ yapraklarýn,
Bir o yana, bir bu yana savrulmasý...

Oysa, daha dün yemyeþillerdi.
Bu gün ayak altýndalar.
Anlayabilene müthiþ bir mesaj...

Kýssadan hisse.
"Engin ol gönül engin ol" der gibi.
Bir baþkadýr aðaçlarýn çýplak hali...
Göçmen kuþlarýn, gökyüzünde sürüler halinde,
Çok uzaklara varýp gitmesi bir baþkadýr.

Gitmeler acýdýr.
Gitmeler dayanýlmazdýr.
Hele hele, ebedi gitmeler...
Dönüþü olmayan gitmeler...

Hani var ya, SESSÝZ GEMÝ misali...
"Çok seneler geçti, dönen yok seferinden."

Þimdi ise baharýn önündeyiz.
Doðanýn canlýlýðý..
Renk renk çiçeklerin gülümsemesi.
Daðlarýn bayýrlarýn, en iddialý yapmacýk kokulara,
Taþ çýkartýrcasýna, meydan okurcasýna,
Mis gibi kokmasý.
Ya da, tütmesi.

Bahar gelirken, rahmetli anacýðýmýn, hep söylediði,
Hem de çok derinden söylediði, içten söylediði,
Biraz da, hüzünle söylediði bir sözü vardý.
Derdi ki; "ölmeyene bahar da geliverir."
Evet, ölmeyene...
Anacýðýmýn, böyle gün görmemiþ sözlerini dinlemek,
Çok hoþuma giderdi.

Bir seferinde eþim anneme sordu.,
’Hala, ölmek mi, yaþamak mý?’
Astým cihazlarýyla yaþamasýna raðmen,
Yaþamak güzel dedi..

"Hala, ömür nasýl geçti?"Dedi.
Anacýðým müthiþ bir yanýt verdi.
Hiç unutmam
"ÖMÜR, KUYRUKLU YILDIZ GÝBÝ AKTI GÝTTÝ"
Ve gün geldi, kuyruklu yýldýz gibi anacýðým aktý gitti.

Yaþam böyledir iþte, akar gider.
Geride kalanlarý yakar gider.
Hele hele anneler...

Onlarýn akýþý da,aþký da
Gönül penceresinden bakýþý da bir baþkadýr.
Bambaþkadýr.
Evet, ölmeyene bahar da geliverir.
O güzelim þarkýdaki gibi...

Gitmenin zamaný geliyor.
Ne diyordu? Þarkýlar..
’Avare gönül yine sensiz hicrana daldý’
’Beklerim her gün bu sahillerde mahzun böyle’
" Gün olur alýr baþýmý giderim"
Zaten demir atým da, yerinde duramýyor.
"Hadi artýk ." dercesine bakýyor,’Gözlerin’
’Nefesim nefesine.’ diyor ’Zülfü Livaneli..

Evet, ’Nilüfer’dinlenilir
Gördüðünüz gibi, en uca oturmuþ,
Dikkatle, ’taa uzaklara bakýyor’.
Kim bilir, ne zamandan beri sanýrsýn,
Beklediði biri var.
Birinin yolunu gözlüyor.

’Ahmet kaya’yý,
Bir de tam karþýdan görmek isterdim.
’Söyle’ ’Ay gidiyor’Þiire Gazele’
Oysa ben bu gece, yüreðim elimde.
’Bütün þarkýlarý topladým geldim..
’Nereden bileceksiniz’

Göz göze gelmek isterdim.
Ýyice yakýndan baktýðýnýzda,aðlar gibi bir hali var.
Kayanýn, hem aslan olaný, hem de aðlayaný...
Ýçin için...Sesiz sessiz...
Oysa, bazý duygusuzlar için, "taþ yürekli" Derler.
Ne güzeller bütün þarkýlar...

Sosyal Medyada Paylaşın: