Gönül bu bilemezsin Yýllar önce iþlemiþtir Kalbinin derinliklerine Ýþte seversin ölümüne Bu günün yoktur Yarýnýda sen düþünemezsin Hoyrattýr kalbin Baðlanýrsýn bir kere Karþýlýðý yok eminsin Çünkü o bilmiyor Sen sevip yanarken Kerem misali yanamazsýn Ferhat olup daðlarý da delemezsin Ama Aslý gibi Þirin gibi Seversin iþte yanýp tutuþarak Aþinadýr sana gün gibi ayan Dilin lal olurda konuþamaz Korkarsýn kaybetmekten Severek susarsýn yýllarca Ama SEVDÝÐÝN için mutlusundur.
Rcp.Kahvecioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
R.KAHVECİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.