Benim adým Güneydoðulu Helin
yaþým on iki
Ellerim tezek kokuludur benim,
kýþa yakacak yaparak geçer çocukluðum...
Þehir çocuklarý derin uykularýndayken
Ben sabahýn köründe
Koyunlarla meler ,Ýneklerle aðlarým..
Okul yoktur köyümde
Olsa da okutulmaz buralarda kýz çocuklarý
kuzu gibi beslenip
Koyun gibi satýlýrým on dördüm de...
Benim adým Gecekondulu Memet
Benim göklerde özgürce kanat açan uçurtmam
Toprak yollarda süreceðim oyuncak arabam olmadý hiç...
Tellerden büküp yaptýðým kamyonum,
Bir de renkli misketlerim haricinde ,
Oyuncaðým olmadý benim...
Seçkin çocuklar tek kiþilik sýralarda,
20 kiþilik sýnýflarda okuyorlarmýþ
Bense 4 kiþilik sýralarda ,
70 kiþilik sýnýflarda...
Ödünç kalemle geçti çocukluðum.
Hani herkes eþitti bu ülkede.
Hani nerede benim eþitliðim...
Benim adým vatandaþ çocuðu Özgür
Benim iþten yorgun gelen babam oldu hep.
Kirayý zor denkleþtiren,
Harama el uzatmayan yiðit, dürüst,
Þerefli bir adamdý o..
Bir de yokluk içinde bir þeyler yaratýp,
Bizleri besleyen gizli gizli yokluða aðlayan anam...
Resimlerde gördüm denizleri, gölleri,
Lokanta önünden geçerken gördüm etleri,
Tadýný bile bilmem adlarýný unuttum meyvelerin.
En son muzu ne zaman yedim hatýrlamam,
Onu da patronun verdiði harçlýkla almýþtý babam.
Bugün 23 Nisan Nasýl mutlu olabilir aç insan,
Bugün Ulusal Egemenlik ve çocuk bayramýymýþ
Yaþasýn 23 Nisan...
Yaþasýn çocukluðum,
Yaþasýn Tiner þiþelerim,
Elime iliþtirilen falçatalarým,
Karanlýk geleceðim
Yaþasýn....
(Çok üzgünüz Mustafa Kemal çocuklarýmýza býraktýðýn ülke maalesef
bu halde )
Kazým Doðan
23.04.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.