UNUTULDUM (245)

UNUTULDUM (245)

Bir güzeli çok sevmiþtim.
Unutuldum, unutuldum.
Bu kalbi ona vermiþtim.
Unutuldum, unutuldum.

Daha dün beraber iken.
Mutluluða sevinirken.
Hasret olmuþ hep biriken.
Unutuldum, unutuldum.

Ne oldu ki, bilemedim.
Niye oldu diyemedim.
Bir kendime gelemedim.
Unutuldum, unutuldum.

Seviyorum hem de ne çok.
Hasreti içimde bir ok.
Ondan baþka sevdiðim yok.
Unutuldum, unutuldum.

O hep benim umudumdu.
Baðým, bahçem, konutumdu.
Hem gurbetim hem yurdumdu.
Unutuldum, unutuldum.

Yakýndaydý hem uzaktý.
Sevilmenin, aþkýn vakti.
Bu yüreði, o ki yaktý.
Unutuldum, unutuldum.

Ayrýlýkla sürer davam.
Hasreti bitirmek kavgam.
Çok büyüktü benim sevdam.
Unutuldum, unutuldum.

Seviyorum hala onu. (NKRT)
Arýyorum hala onu.
Özlüyorum hala onu.
Unutuldum, unutuldum.

Zayi Ozan gönlün uçar.
Biz uçsak da o hep kaçar.
Ýþte bak gör düþtük naçar.
Unutuldum, unutuldum.

ZAYÝ OZAN – Ýlhan ATEÞ
Ankara,22/02/2017 Çarþamba
Yayýn : 27/02/2017 Pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1081459/

Sosyal Medyada Paylaşın: