Hiç Ayrılmayalım
Hiç ayrýlmayalým;
Ayrýlýrsak, yýldýzlar kimsesizlikten ölür.
Gökyüzüne bakacak bir çift kalmaz,
Duralým burada yarýný bekleyelim,
belki saklanmýþtýr bir köþe aþk.
Haydi, tut ellerimden,
gözlerini ayýrma gözlerimden,
Sobeleyelim aþký hiç beklemediði bir anda.
Nefesin deðer sözcüklerime,
mis gibi sen kokar bahçem,
Ben aþký deðil, seni anlatýrým kimsesizlere.
Ayrýlmak, umutlarýmýn belini kýrmak,
Yarýnlarýmý boynu bükük, beni kimsesiz býrakmak,
Çekilmez sinenin kenarýna, yakýþmaz, yakýþmaz sana biliyorum,
O zaman anlat aþkýný, ya da býrak beni dinle.
Kýyamet kadar gerçeksin bende,
Ahiret gibi unutulmaz.
Ateþim olma, cehennemim olma,
Her duam da seni iþtiyak ettim,
bana bir sen lazýmsýn, bana bir sen.
Mevsimlerin hiçbir sucu yok,
Tutmasan ellerimden,
Her mevsim üþür bedenim, dudaklarým çatlar
Yokluðuna ne çare,olmasan,olmasan
Güneþ bile Nafile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.