Ne bekledik hayattan ne umdukta ne bulduk
doðmadan evvel bizler bir damlacýk su idik
topraða deðdi tohum kabuðundan sýyrýldýk
yaðmur yedik yaþ yedik çapa ile çentildik
dikenli güller açtý bayýrda daðda kýrda
hüzünler dolduk taþtýk yediveren güllerde
görünmedi çýkýþ yol kapalý her pencere
bugün günlerden bulut aylardan son üç þubat
kat kat doldu içimiz zor gidiþe dayanmak
varlýðýmýz yok artýk gezeriz yarý çýplak
kýr bu kötü kaderi kader deðil tutsaklýk
aklýný gözden geçir kitaplar oku sýk sýk
zaman deðiþti artýk terbiye etmez kýtlýk
þimdi duygu kýtlýðý içinde ben/li kimlik
II
Çalýndý hayatýmýz düþlerimiz çalýndý
yaðmur yaðdý kar yaðdý üstüne hayâllerin
oysaki; umutluyduk hayatýn baþýndayken
çimenlenen toprakta çiçek açmadan daha
uç deðildi sevdamýz neden böyle kýrgýnýz
sen ben kavgasý düþtü sürgünüz içimizde
her karanlýk eþ artýk farketmez gece gündüz
doðmaz oldu þafaklar aydýnlatmýyor güneþ
seni senli yaþadým ayrým gayrým yok benim
senden baþka sevgili senden baþka yok vatan
canlansýn çayýr çimen kýþýn baharýn yazýn
bir yangýn ortasýnda haberin yok kalmýþsýn
yaðmurun gözyaþýn bol kurak deðil topraklar
her kim gelse baðrýna öz evlât gibi basar...
Nurten Ak Aygen
26/02/2017