Ýyice batmaya baþladý gýrtlaðýma kýlýcýn Son damlasýna geldim sabrýmýn Biraz sonra son sürat koþacaðým sana Zapt edemiyorum içimdeki arzuyu Kavuþmalýyým sana
Umudumdur, Bu son damlasý sabrýmýn. Umut ediyorum. Umut ediyorum ki O bende önce pes etsin. Ama öylece duruyor orada Sanki bu savaþ yeni baþlamýþ gibi Tüm enerjisi yerinde Öylece duruyor orada
Dursun da! Çünkü bu umut, Korkaklarýn umududur ve Korkaklarýn kazanmaya hakký yoktur Eðer ben bir korkaksam ve hak etmiyorsam onu Varsýn kaybedeyim Nedir ki zaten korkaklarýn sonu?
Ama ben korkak mýyým? Deðilim! Ve bu tepeyi zapt edeceðim!
Bir anda çekildi kýlýç boynumdan Derin bir oh çektim Tam o sýrada hýþýmla indirdi kýlýcýný Neyse ki bana deðildi bu darbe N’olmuþtu þimdi? Kazanmýþ mýydým savaþý? Hani savaþýn kazananý olmazdý?
Daha savaþ bitmemiþti, Asýl savaþ þimdi baþlýyordu… Þimdi onun için savaþacaktým. Hiçbir savaþ bitmez zaten! Kazanan kazandýðýný korumak ve güzelleþtirmek için Kaybedense tekrar mücadele edecek gücü kazanmak için Savaþ verir. Savaþlar asla bitmez!
Benimki de bitmediði gibi… Sosyal Medyada Paylaşın:
Cihan Bilici. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.