Sarıl Mezar Taşıma

Duyarsýn bir gün adýmý haber bültenlerinde,
iki satýrlýk gazete köþelerinde.
Ne çok sevmiþtir dersin ve aðlarsýn.
Acaba ölümüme üzüldüðünden mi?
yoksa beni kaybettiðinden mi sýzlarsýn.

Bir gün yemin verdiðim bu þehrin
sokaklarýndan geç
Ver kulaðýný taþlarýna,
feryatlarým daha sýcak.
Ýzmaritlerim daha toplanmadý.
Sonra gel baþýn koy topraðýma,
sarýl mezar taþýma.

Þimdi evimizin önünde uzun bir alay,
Annemin üzerin, siyah bir yazma,
Babamýn kucaðýnda bir resmim.


Bende gökyüzünde seni ararým,
sana yanarým.,
Ve seni her gördüðümde
kavuþmak istemiyorum topraðýma.
Biliyorum; sen de bir dua okuyup gideceksin.
Ben yine sensiz kalacaðým,
ben yine acýlara dolanacaðým.

Yaðmur yaðar, deðer topraðýma,
sen camýn buðusuna ismimi yazarsýn,
Gözyaþlarýn akar siler.
Açarsýn bir resmime bakarsýn
ve hýçkýrýklar seni sarar.

Bilemedim, sevgini,
bilemedim kadrini, diyeceksin
Bir keþke çýkacak dilinden.
Ve toprakta ilk kemiði ayrýlacak gövdemden.
Hadi git sen, ölüye sevgi üç günde bitermiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın: