GÖNÜL ROMANI

Gariban biriyim kapýnda durdum
Bir su ver içeyim yüzüne bakýp
Güzelim baðýþla adýný sordum
Tatlý bakýþýný yarama sýkýp

Sen olursun ancak yarama merhem
Huri misin yaklaþ durma namahrem
Kaybettim yolumu yönüme Zühre’m
Usta olup kalbe derdimi yýkýp

Çýkmazýma ufuk þafak zifrime
Bal damlat dilinle bahtý zehrime
Umut ol yarýna doðan ecrime
Gönlüme usulca sevgiyle akýp

Çýkartýp sýrtýma saplanan oku
Misk-i amber midir teninde koku
Sýhhat bulsun senle yaralý doku
Süzülen kalbime elini týkýp

Ezik yüreðimin sen ol dermaný
Alnýmda çizgiler kader fermaný
Sorma halimi gönüller romaný
Kalp zarýyla ciltli,parmaðýn sýkýp

Solmazca anlatým budur ahvalim
Koklamadým gülü diken kavalým
Bana son bir þans ol gönül nevalým
Kader duraðýnda karþýma çýkýp

M.Sýddýk SOLMAZ


Sosyal Medyada Paylaşın: