Uçurum kýyýsýndayým.. Gözlerime prangalar vursalar! Suya ihtiyacý olan toprak gibi sen kokar bu bedenim.
El deðmemiþ gözlerine baktýðýmda, bedenimi kavurur ateþin,senide benide. Damla damla akar yaþlar gözlerden. Buðulu camlar ardýndan beklerim.
O ilk gün’kü bakýþýn,gülüþün.. Sanki bir kuþ kadar masum’du.. O minik kuþ gibi uçmak kadar, Zordu yanýma geldiðin günleri beklemek.
Sevgin sardý kalbimi dört gözle beklerim, Yeter’ki sýnýrlarý beraber zorlayalým. Usanmadan-Sýkýlmadan her daim iyi-kötü günümde-gününde toprak ile kök gibi Çiçek ile böcek gibi daðda koþan bir ceylan gibi kanadý yaralanmýþ kuþa yardým edercesine baðlanalým birbirimize ....
Sercan Ç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sercan çelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.