AY KÜSTÜ GECEYE

Gözleri cennetin anahtarýdýr
Sözleri devleri uyutan ninni
Hayatýn kendisi onun yanýdýr
Onsuzluk umutsuzluðun resmi

Aþk kelimesi az bu duyguya
Ben onsuz her bahar soluyorum
Ölüm daldý rüyasýz bir uykuya
Duy beni ben senle huzur buluyorum

Ýyi edecekse derdimi hekim çaðýrýn
Çabuk olun yada sökün þu kalbimi
O ki anlamýdýr bu avare hayatýmýn
Dayanamýyorum tez göreyim yarimi

Yüzü aklýmdan çýkmayan tablo
Ressamýna þükür,güzelliðine ölürüm
Gönlümün sahibi canýmýn yarýsý o
Yolu uçurum olsa yine de yürürüm

Ben hayata mahkum sensizlik cellat
Kalbim darmaduman ruhum bedensiz
Yer belirsiz ben sensiz isteyemem imdat
Geliþin aþktan ama gidiþin nedensiz

Bu aþký anlatmaya kelam yetmez harfler bir bir erir
Kalem acýyý esirgemez ve hüzün kaðýda nakþolur
Her seven yakar limaný hasret o zaman belirir
Bir gemi daha gider yavaþça ufukta kaybolur

Sen eðer dilim kopsa sesimdin
Bense bu aralar kýrgýným her heceye
Sen sonbahara en uzak mevsimdin
Ne oldu da bir tanem ay küstü geceye...
Sosyal Medyada Paylaşın: