Karanlýkta bir ömür sessizdi tüm yoldaþlar ve ben hayatý askýya aldým
Hayat göreceli güzel ,ölüm göreceli korkunçtu Herkes kendi doðrusunda boðulurken bir aðýt yaktým Anlam veremedi hiç kimse Sonra el salladým giden hayallere
Korku beni sararken Artýk sadece bir akýl hastalýðýydým Artýk sen yoktun Ve anladým ki Aslýnda hiç var olmamýþtýn
-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazmakiçinaşayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.