sen ki, gözlerinden akan ýrmaklarda boðulduðum gözlerin ki, güneþe devrildiðinde denizlerden bir tutam mavi çalan ay geceye uyandýðýnda suyun tenine firuze yeþili ýþýklar saçan cennetimdi ve bil ki, göðümdeki kýzgýn kumlarda denizleri boðduðum tek kadýndýn.
söz geçiremedik be yüreðimize Safiram kaybedeceðimizi bildiðimiz savaþ meydanlarýnda bile biz inadýna yeþerip bir sarmaþýk edasýnda boy verdik, çiçek açtýk tüm inançsýz ayinlerin gölgesinde ayrýlýðýn yalaný, bir nefeslik aþk-ý ömrümüzün de arta kalaný olduk oysa seninle
ey ömrümün yatýlý misafiri ve kalbimin tutukluk bilmeyen tetiði nerelerdesin…
þimdi yokluðunun belasý bir geceyi daha diþleyerek içiyorum dudaklarýmdan þakaklarýma nakþettiðin tüm yýldýzlarý tek tek söndürüyorum gözlerimde ve ayyaþ damarlarýmdan kan olup sýzýyorum þehrin yorgun kaldýrýmlarýna
hiç bir fýrtýna, hiç bir saðanak artýk dindiremiyor ateþimi ne küllenebiliyor ne de güllenebiliyor yüreðimdeki çarpýntýlarým faili meçhul bir bestenin son nakaratýndan yudumluyorum saçlarýnýn meltemini intihar sus-u verilmiþ dudaklarýmda son kez söndürüyorum sigaramýn zifirini
ey ömrümün aþk azýnlýðý ve saçý sabaha deðen kadýným, Safiram, þimdi nerelerdesin …
bu þehirde, yalnýz yürüyemeyen sokaklar, yalnýz seviþemeyen aþklar var bu þehirde, her adým atýþýmda yokluðuna takýlýp düþtüðüm çukurlar ve rakýmý günden güne yükselen yalnýzlýklarým var
aklýmýn peronlarýnda asýlý kalmýþ, infazý gecikmiþ bir sevdayým þimdi haydi ne duruyorsunuz silin, süpürün, kazýyýn, savurun küllerimi þimdi bu þehirden…
ey ömrümün kalp söküðü, ecelime nikahlý alýn yazým, Safiram, bil ki gittiðin uzaðým þimdi…
ilhanaþýcýþubatikibinonyedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.