Dilimde Kelepçe

Dilimde Kelepçe

Hani geçen gün bana, bakarak derin derin,
‘Söylemek istediðin bir þey mi var?’ demiþtin.
Ben de hemen telaþla, ‘hayýr’ dedim ya sana,
Anlatmak istediðim, çok þey vardý aslýnda.

Ancak ýsrar etmemiþ, sükûta bürünmüþtün,
Verdiðim o cevaba, inanmýþ görünmüþtün.
Sen de biliyordun ki, doðru olan susmaktý,
O konuya girmeyip, baþka þey konuþmaktý.

Soruyu sorduðunda, bu yüzden pek gergindin,
Boþ bulunurum diye, biraz da tedirgindin.
Oysa derdim demeye, zaten özgür deðildim,
Çünkü kelepçelenmiþ, yasak mühürlü dilim.
…
Bazý anlar bir coþku, yükseltir de sesini,
Kollarýmda sýmsýký, sarmamý ister seni.
Gerçekleri boþ verip, konuþup deli deli,
‘Ödenmeye deðer der’, ‘her ne ise bedeli.’

Kimi zamansa hüzün, ansýzýn çöküverir,
Gözlerimden yaþlarý, sebepsiz döküverir.
Gönül baðýmda açan, umut fidanlarýmý,
Hoyrat rüzgârlar gibi, koparýp söküverir.

Bazense boðazýma, takýlýp düðüm düðüm,
Ýçimdeki duygular, oluverir kördüðüm.
Bakýþým donuklaþýp, bir boþluða dalarken,
Sadece yokluðundur, yarýnlarda gördüðüm.
…
Açmazlar girdabýnda, yaþarken bu hal ile
Yasakken kavuþmamýz, rüyalarýmda bile,
Hele ki çekip gitmen, korkusunu taþýrken,
Hissettiðim duygular, nasýl gelsin ki dile?

Bilsen nasýl isterdim, dizlerime yatmaný,
Sevdanla alevlenmiþ göðsüme dayanmaný.
Saçlarýný okþayýp, seyrederken özlemle,
Alnýna kondurduðum, buseyle uyanmaný.

Gözlerim gözlerinde, erirken yudum yudum,
Ne olurdu kucaðýn, olsaydý benim yurdum.
Ýþte bütün bunlarý, söylerdim sana ancak,
Sussun diye dilime, kelepçeyi ben vurdum.

Sosyal Medyada Paylaşın: