Asılsız serzenişlerin yasaklı kıblesi...

Kal diyemedim yine,
istiyordum oysa, hem de deliler gibi...
Sus dedim yüreðime,
kalmak buysa, bir an önce bu sevdadan gitmeli...

Serzeniþim aldatmasýn yüreðini,
isyanýmýn kýblesini ben dahi çözemedim...
Sevda çizdirdim kaleme kaðýda hükmedip,
üzerinde bir dem dahi gezemedim...

Yitirilmiþ salaþ zamanlara mýydý
dinmek bilmez öfkem...
Yoksa, aþkýn kendisi zaten
zamansýzlýklara mý sitem...

Elin adýna yangýn yeri dediði,
bence cevapsýz sualler silsilesi...

Belki de;
bir türlü üzerinden yürümeyi beceremediðim
O, hep legal dümdüz çizgi
asýlsýz serzeniþlerin yasaklý kýblesi...

Sen;
Kalemi kaðýda, kaðýdý þehvete düðümleyen
Þehveti vicdanla yoðurup,
Her daim sinemi öðünleyen...

Boþ ver, kim ne derse desin,
Bir yudum sevdayla, aþk kýrýntýlarýný harmanla
Ýnciraltý’nda mehtaba nazýr gamla,
Býrak bir akþamýn suretinde beklesin...

Sana diyemedim yine,
seviyordum oysa, hem de deliler gibi...

Sus dedim yüreðime,
aþk dedikleri, bir akþam suretinde meyse,
Ýzmir’in hatýrýna,
Yazýlamayanlarýn son satýrýna,
bir buse kondurup, bir kaç dem olsun içmeli...

Emel Çetin


Sosyal Medyada Paylaşın: