KÂHTA’M ÖZLEDİM SENİ
Attýn beni kader gurbet çölüne,
Gün geceye gam kederi katarým…
Kâhta’m candýr varsam baraj gölüne,
Hasret seni mavi suya atarým…
Dolunaylý bir gecede gül dersem,
Ayrýlýða tüm dertlere yol versem,
Aysadýk’ýn yamacýna çul sersem,
Üzerinde yýldýzlarla yatarým…
Hasret çökmüþ yürek dönmüþ baruta,
Caným döndü alev sarmýþ Beyrut’a,
Gün doðmadan çýksam yüce Nemrut’a,
Tüm efkârý esen yele satarým…
Eski Kâhta suyun cana þifadýr,
Kalen tarih bendeki bað vefadýr,
Dost Cendere Köprüsü tam sefadýr…
Elbiseyle berrak suya batarým…
Cantekin der; ben kaderi siyahým,
Yad ellerde bir gönülsüz seyyahým,
Caným Kâhta’m sende olsa sabahým,
Bað bahçende her gün keyif çatarým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.