Ufuk’ta yol göründü, artýk vedâ zamaný Menekþeler, laleler, güller hep sana kalsýn Kanamaya baþladý göðsümün sol alt yaný Hoþça kal bahtýn açýk, yolun dikensiz olsun
O yolu biliyorum, hüzün þehrine gider Bu yolun kývrýmlarý hasret çölünde biter O çölde hiç gül açmaz, kuru dikenler biter Hoþça kal bahtýn açýk yolun dikensiz olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.