O kapýdan girmeden önce, Koymuþtu önüne tüm iyi ki ve keþkelerini. Sonra yýkýp attý tüm keþkelerini, Ýyi ki dedi ve girdi oraya, Ýyi olmayacaðýndan habersiz, Bir gün eline kalem aldýðýnda, önüne kaðýt düþtüðünde, Yeniden keþkelerini yazmaya baþlayacaðýný bilmeden. Ne kadar güçlü görünüyor, Tüm zayýflýklarý gizli saklýyken. Ne kadar da duygusuz duruyor, Tüm aþký içinde coþarken. Gözleri, ne kadar da yaþsýz duruyor, Tüm yaþlar içine akarken. Bunca gürültü arasýnda ne kadar da suskun, Tüm çýðlýklarý içinde atarken. Ve o; Ne kadar da dilsiz sana karþý, Tüm kelimeler þiire akarken... Moses Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.