(Bu gece, seher vaktinin bir meyvesi oldu bu þiir)
Seherde bülbül olan; baðda güle konar mý? Kalp gözü açýk olan; mecaz aþka yanar mý? Arif olup hal bilen; hiç sormaz ki, bu nar mý? Derviþ olup Hu çeken; baþka zikre kanar mý?
Bülbüller figan eyler, güle boþu boþuna Gül anlamaz dilinden, lakin gider hoþuna Ýlahi aþký bulan, çýkar dert yokuþuna Göremez O’ndan gayrý; bakmaz ki, buna þuna!
Gezme dallarda bülbül; amaç Hak’ký bulmaksa! O’nun uðrunda ölse; can bulur, kuru asa! Gülþende feryat edip, kýrk yýl aðlamaktansa! Hak yolunda yanmalý; ne gam kalýr, ne tasa!
Hak divaný dururken, feveran etme güle! Sen necisin ey bülbül? O gül nereden bile! Bahçelerde dolaþýp, boþuna gelme dile! Bir þey bulursan bildir, Mustafa Hamdi Gül’e!
Mustafa GÜL (Hamdi) (22.02.2017)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Gül (Hamdi) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.