HARAP GÖNLÜM

Beni kader attý daðlar ardýna
Acýyý dost ettim burda kendime
Çok çare aradým onmaz derdime
Muhannet kapýmdan geçmedi gitti

Çektiðim çileler gönül elinden
Kurtulamam gayrý aþkýn selinden
Anladým düþmüþüm yarin dilinden
Muhannet kapýmdan geçmedi gitti

Gönül baðým harap bülbül ötmüyor
Sürümü daðýttým kimse gütmüyor
Gurbet ele düþtüm elim yetmiyor
Muhannet kapýmdan geçmedi gitti

Yüklettim kervaným çýkmadý düze
Yýllarca baðlandým verdiði söze
Vuslat yine kaldý bu yýlda güze
Muhannet kapýmdan geçmedi gitti

Düþmeyenler bilmez aþkýn odunu
Yýllar var terk ettim baba yurdunu
Gel Çetinim gayrý anma adýný
Muhannet kapýmdan geçmedi gitti


Sosyal Medyada Paylaşın: