ŞEYTAN GÖRSÜN YÜZÜNÜ !

Ey Melek zannettiðim, ey pamuk prensesim
Yanýmdayken duymadýn, bilmem varýr mý sesim.
Her cefana katlandým, yettiðince nefesim,
Annen bile çekmezken çekmedim mi nazýný,
Sakýn karþýma çýkma, þeytan görsün yüzünü.

Düþmanýma dilemem, senin gibi bir beþer,
Sözlerin paslý kama gelir yaramý deþer,
Gölgelerin peþinden koþmaktan bitap düþer,
Öðrenirsin hayatýn yokuþunu düzünü,
Sakýn karþýma çýkma, þeytan görsün yüzünü.

Nefesindim hani ben, hani derdin tasandým,
Vazgeçemem diyordun, hani Anayasandým,
Senin yalanlarýna “ he “ demekten usandým,
Var git eller dinlesin, doðru sanýp sözünü,
Sakýn karþýma çýkma, þeytan görsün yüzünü.

Gönlüme sultan saydým, baðrýmda yýlanmýþsýn,
Alem huzur istemiþ , sen kapris dilenmiþsin,
Saçýndan ayaðýna çamura belenmþsin,
Kýrk ikindi yaðmuru arýndýrmaz özünü,
Sakýn karþýma çýkma, þeytan görsün yüzünü.

Sevenler halden bilir o da bilecek derken,
Hasret elbet son bulur bir gün gelecek derken,
Gönlüm huzur dolacak yüzüm gülecek derken,
Seni seven kalbime, sen doldurdun hüzünü,
Sakýn karþýma çýkma, þeytan görsün yüzünü.

Ýsmail GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın: