Mavi Yeşil

Bazen þehrin kirli þamatasýnda
Yaþamak seni,her bakýþýmda
Ýskambil kaðýtlarýnda,asansör aynasýnda yanýmda
Çimlerin üstünde,aynadaki gözlerimde
Görmek seni

Bir gün daha sensiz geçiyor gene
O an var ya hani,son kez öpüþtüðümüz
Yaþ dolu mavi gözlerinle bana baktýðýn
Gitme dediðin,iþte o an
Her aným artýk benim.
Uyurken,yürürken,bakarken,aðlarken,üzülürken

Her an benimlesin
Deniz kudurduðunda,aðaçlar sallandýðýnda
Kulaðýma þarkýlar çarptýðýnda
Aklýma þiirler geldiðinde.
Her an benimlesin mavi gözlüm...

Bazen aramýzda uçurum kalýr,düþümde
Uzatýrým ellerimi incecik beline doðru
Sana kavuþacakmýþ gibi uzatýrým
Hiç yetiþemez bu eller bedenine
Bu yalnýzlýk benim yalnýzlýðým.
Düþler,uçurumlar,eller,o mavi gözler...
Hepsi benim aslýnda düþümde...
Bu yalnýzlýk piþmanlýðýmýn yalnýzlýðý

Düþümdeki mavi gözlerinde gözlerimin yeþilliðini gördüðümde
Son bakýþýný,son günümüzü,son öpüþünü hatýrlarým.
Aslýnda bilirim mavi ile yeþil tek bir yerde birleþir
Güneþin doðuþunda ufka baktýðýnda...
Düþlerimin imkansýzlýðýný bilirim,
Ama kafamý yastýða her koyuþumda,ufka her bakýþýmda
Dudaklarýnýn tadý gelir aðzýma
Gözlerinin rengi,teninin sýcaklýðýný hissederim.
Ýmkansýzlýðý bilsem de kapýlýrým düþ’üme...
Sosyal Medyada Paylaşın: