Ey sevdiðim, sevgisinde canýma can dilendiðim Çekmeyesin daðlarýn dert yükünü, ver bana ben çekeyim Güneþ gibi þavkýnda doðup, ruhunla þad olayým Bülbül gibi gül cemaline mihman olup, yektan aþýðýn olayým
Yanacaksam senin teninde yanmalýyým Kaybolacaksam senin gözlerinde kaybolmalýyým Sarhoþsam senin lebi zehrinde sarhoþ olmalýyým Yak, kaybet, sarhoþ et, ben bende deðilim, Canýmý, ruhumla sana adamýþým, yektan aþkýndayým
Tanrýmdan armaðandýr bu aþk, deðildir bilmece Senin aþkýnla gökdenizlerinde kutsandým, ayettir her bir hece Kanatlanýp can kuþunla gelmelisin, bulutlardan atlas döþek sereceðim sana her gün her gece Göklerin, denizlerin, âþýklarýn aþkýna þarap içelim Güneþin narýnda yanýp, ay’ýn þavkýnda üryan seviþelim
SUFÝZAN TURAN KARATEPE – 12 Þubat 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turan Karatepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.