ZÜLEYHA
Sabah güneþi gibi içten,
Yatamaz gönlüm sevinçten,
Mutlu gözlerim sevdiðini beklemekten,
Sevgin kýrmýzý gülüm,sümbülüm
Çekinmem aþkýn uðrunda ölmekten
Renkleri ben onunla sevdim,
Aþký bakýþlarýnda tattým,
Onunla gelecekler, hayatlar kurdum,
Iþýk gibi parlar ; aþký içimde.
Ellerimde mutluydu,
Sevinçleri kanatlýydý,
Þekerden fazla tatlýydý,
Aþk koydum,
Züleyha koydum adýný
Kuru Ekmek yerdim tat verirdi,
Güzelliði ruhumu beslerdi,
Ne güzel tatlý yapardý,
Ýnce beline kurban olduðum
Ne güzel horon oynardý,,
Züleyha’m ;Karadeniz’in yakomazuydu
Aþkýmýn en güzel sesisiydi,nefesiydi.
Ah Züleyham ah...
Zamanýnda çalýnmayan borazan ; süs eþyasý olarak kalýr.
Ýnsanlarýn aðlamadýðý ; bir dünya istiyorum
Eðer bir dünya kursaydým ;orada hep gülen insanlar yaþardý.
ondokuz þubat 2o17 mersinn saat:o7.3o
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.